Dzień Flagi Rzeczypospolitej to święto państwowe obchodzone 2 maja. Jest to święto stosunkowo młode, bo obchodzone w Polsce dopiero od 2004 r., na mocy ustawy Sejmu RP z dnia 20 lutego 2004 roku. Święto Flagi Rzeczypospolitej ma na celu propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych, które na przestrzeni wieków podlegały zmianie. Biel i czerwień są od 1831 roku naszymi barwami narodowymi. Mają one jednak dużo starsze korzenie. Sięgają średniowiecza – już w XIII wieku biały orzeł umieszczony został przez książęta piastowskie w czerwonym polu tarczy herbowej. Od tej pory zmieniającemu się stale wizerunkowi orła zawsze towarzyszyły biel i czerwień. Z czasem kolory te uzyskały samodzielne znaczenie w symbolice narodowej. Zaczęły się one pojawiać na tarczach i chorągwiach rycerskich, proporcach husarskich i sztandarach wojskowych.
W latach 1386–1569 – w okresie Korony Królestwa Polskiego flaga (sztandar) Polski przeszedł małą metamorfozę. Pojawił się na nim biały orzeł w koronie na czerwonym tle. Pod takim sztandarem armia Polska pod dowództwem króla Władysława Jagiełły stoczył zwycięską bitwę z Krzyżakami pod Grunwaldem w 1410 roku.
W okresie istnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów (1569–1795), wraz ze zmianami politycznymi i terytorialnymi, Polska chorągiew ponownie przeszła metamorfozę i zmieniła swój wygląd. Przypominała trochę dzisiejszą flagę Austrii. Składała się z trzech pasów : czerwony-biały-czerwony. Na białym pasie chorągwi umieszczano czterodzielny herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792. Podczas obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Ustawy Rządowej. Damy wystąpiły wówczas w białych sukniach przepasanych czerwoną wstęgą, a panowie nałożyli na siebie szarfy biało-czerwone.
 W okresie zaborów Polska została podzielona przez trzy mocarstwa (Prusy, Austrię i Rosję). Praktycznie na 123 lata znikły wszelkie oznaki Polskiej Państwowości. Głównie polskie barwy pojawiały się podczas zrywów narodowych (powstania kościuszkowskiego, listopadowego, krakowskiego, styczniowego). Dopiero po odzyskaniu niepodległości barwy i kształt flagi uchwalił Sejm Ustawodawczy odrodzonej Polski 1 sierpnia 1919. W ustawie podano: „Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolor biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny – biały, dolny zaś – czerwony.”
Ustanowienie 2 maja dniem flagi państwowej ma swoje podłoże historyczne. Właśnie tego dnia żołnierze polscy z 1 Dywizji Kościuszkowskiej zawiesili biało-czerwoną flagę na kolumnie zwycięstwa w Tiergarten w Berlinie, zdobywając miasto przyczynili się do zakończenia działań wojennych w Europie w czasie II wojny światowej. Data ta nawiązuje również do czasów PRL-u, w których, w przeddzień ustanowienia Święta Konstytucji 3 Maja, władze komunistyczne wydały zakaz wywieszania flag państwowych dla upamiętnienia tego wydarzenia.
W ostatnich latach bardzo powszechne stało się noszenie tego dnia kokardy narodowej oraz wywieszania przez Polaków w swoich domach polskiej flagi. 2 maja jest też obchodzony jako Dzień Polonii i Polaków za Granicą, jest to wyraz wdzięczności dla Polaków mieszkających poza granicami Polski, którzy walczyli w przeszłości o niepodległość państwa Polskiego.